Ο Κνουτ Χάμσουν (Knut Hamsun 4 Αυγούστου 1859 - 19 Φεβρουαρίου 1952) ήταν νορβηγός συγγραφέας που του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ στη Λογοτεχνία το 1920. Το έργο του Χάμσουν εκτείνεται πάνω από 70 χρόνια και παρουσιάζει παραλλαγές σε σχέση με το θέμα, την προοπτική και το περιβάλλον. Έχει εκδώσει περισσότερα από 20 μυθιστορήματα, μια συλλογή από ποίηση, μερικά διηγήματα και θεατρικά έργα, ένα περιοδικό και μερικά δοκίμια.

Ο νεαρός Χάμσουν αντιτίθεται στον ρεαλισμό και τον φυσιολατρισμό. Υποστήριξε ότι το κύριο αντικείμενο της νεωτεριστικής λογοτεχνίας πρέπει να είναι οι περιπλοκές του ανθρώπινου νου, ότι οι συγγραφείς πρέπει να περιγράφουν τον «ψίθυρο του αίματος και την παραβολή του μυελού των οστών».

Ο Χάμσουν θεωρείται ο «ηγέτης της νεο-ρομαντικής εξέγερσης στις αρχές του 20ού αιώνα», με έργα όπως η Πείνα (1890), τα Μυστήρια (1892), η Pan (1894) και η Βικτώρια (1898). Τα έργα του αργότερα -ιδίως τα «Nordlandnovels» του- επηρεάστηκαν από τον νέο νορβηγικό ρεαλισμό, απεικονίζοντας την καθημερινή ζωή στην αγροτική Νορβηγία και συχνά χρησιμοποιώντας την τοπική διάλεκτο, την ειρωνεία και το χιούμορ.

Ο Χάμσουν θεωρείται "ένας από τους πιο σημαίνοντες και πρωτοποριακούς λογοτεχνικούς στιλίστες των περασμένων εκατό ετών" (περίπου το 1890-1990). Έχει πρωτοπορήσει στην ψυχολογική λογοτεχνία με τεχνικές ροής συνείδησης και εσωτερικού μονόλογου και επηρέασε συγγραφείς όπως ο ThomasMann, ο FranzKafka, ο MaximGorki, ο StefanZweig, ο HenryMiller, ο HermannHesse και ο ErnestHemingway. Ο IsaacBashevisSingerαποκαλεί τον Χάμσουν: «Ο πατέρας της σύγχρονης σχολής λογοτεχνίας» σε κάθε πτυχή του - η υποκειμενικότητά του, ο αποσπασματικός του χαρακτήρας, η χρήση αναδρομικών στοιχείων, ο λυρισμός του, ολόκληρη η σύγχρονη σχολή μυθιστορήματος στον εικοστό αιώνα προέρχεται από τον Χάμσουν.

Στις 4 Αυγούστου 2009, ιδρύθηκε το κέντρο KnutHamsun, στο Hamarøy. Από το 1916, πολλά από τα έργα του Χάμσουν έχουν προσαρμοστεί σε κινηματογραφικές ταινίες.

Από τις εκδόσεις Ταξιδευτής κυκλοφορεί το βιβλίο του:

• Οι μπαγαπόντηδες